Aankomst Suriname

Na een aantal maanden voorbereiding was het ineens 3 november en begon mijn reis naar Suriname. Voor mijn vertrek heb ik rustig de tijd genomen om mijn koffer in te pakken en goed te letten op het gewicht! Ik mocht in mijn koffer namelijk niet meer dan 23 kilo aan spullen/ troep meenemen. Dit was nog best lastig als je al je zomerkleding mee wilt nemen :D. Ik ging samen met mijn ouders en Frank naar Schiphol. Ik wilde perse nog een zak snoep meenemen en ik dacht dat die nog wel bij mijn laptoptas paste...... rits gesloopt. Gelukkig nog een 2e rits om evengoed mijn tas dicht te krijgen. Vervolgens eerst nog even een koppie gedaan en dan toch echt afscheid nemen. Niet leuk om te doen maar je weet dat het er aan komt als je je koffer in moet leveren. Ik leg mijn koffer op de band en het apparaat begint alweer tegen te sputteren, heb ik weer dacht ik. Te veel bagage mee! 23,6KG. Via een ander loket alsnog mijn koffer in kunnen leveren en samen met mijn mede klasgenoot Marjolein naar de douane gelopen. Daar kwamen we Jennifer tegen die samen met ons ook in de studentenwoning verblijft. Door wat opstoppingen bij de douane duurde het allemaal erg lang en begon de tijd te dringen. Nog 15 minuten voordat het vliegtuig vertrekt en wij staan nog niet eens bij de gate! Hollend naar de gate en uiteindelijk ook Wendy en Charlotte gezien die ook mee gaan. De vlucht ging erg snel voorbij en er werd goed voor ons gezorgd. Af en toe wat turbulentie en een half uurtje vertraging toch aangekomen op het vliegveld van Paramaribo. Bij het uitstappen voelde je de warmte al en gingen we met z'n allen in de rij van de douane staan. We hadden een goede plek in de rij en hadden ruim 100-120 mensen nog achter ons.
Het duurde enorm lang om door de douane heen te komen en konden af en toe een stap naar voren zetten. Tussendoor waren we mooi aan het teuten, niet in de gaten hebbende dat de rij naast ons 3x zo snel ging. Op een gegeven moment stonden we nog met 30 mensen voor de douane en kwamen er achter dat de hele groep mensen ons hadden ingehaald. Een uur en 3 kwartier later kwamen we als laatste er door heen. We zijn toen met een taxi naar de studentenwoning gebracht en kregen eten voor die avond en ochtend. Daar hebben we Tjitra (coördinator SHS) ontmoet en haar man en de waakhond. Toen ik binnen kwam moest ik heel erg wennen aan de meubels en de stijl, beetje jaren 70. Mijn kamer is ruim genoeg voor een tweepersoonsbed, een kast, tafeltje en wasrek. Na nog even buiten te hebben gezeten, direct de eerste avond al geprikt. In de nacht weinig geslapen door het blaffen van de honden en de warmte, maar dat zal na een week (met oordoppen) zeker beter gaan. Tot zover weer mijn 1e dag.