De eerste week in Suriname

De eerste week was even wennen, voornamelijk de warmte die in de ochtend al snel mijn kamer in komt. Hierdoor ben ik altijd vroeg/ voor de wekker wakker. Eerst zijn we met Chavelly ons visum gaan verlengen, we zijn daarvoor vroeg opgestaan zodat het nog mee valt met de drukte. Alsnog een uur gewacht voor de stempel om langer te mogen blijven. Ze riepen je naam om als het document klaar was en ik zag de medewerker al lachen toen hij in een paspoort keek. Dat was de mijne :D de naam Beerepoot is hier heel grappig. Vervolgens zijn we gaan zwemmen bij een luxe hotel, entree 12 euro(!) maar de verkoeling was het zeker waard. Waarschijnlijk ga ik een abonnement kopen zodat ik onbeperkt kan zwemmen en sporten. Die avond zijn we uit geweest naar de Havana club. Dit was erg gezellig en kennis gemaakt met andere studenten en de locals. Nog even wennen aan het genre muziek wat hier wordt gedraaid maar dat komt vanzelf wel. Na het uitgaan
kreeg ik toch wel trek en besloot warm vlees te kopen bij een kraampje op straat. Pittig gekruid, vooral de volgende dag op het toilet. De volgende dag zijn we gaan bbq'en samen met Tjitra, medestudenten en andere vrijwilligers die bij SHS horen. Op de terugweg samen met Chavelly Dawet met mazena gedronken. Dit is kokosmelk met een soort ''visjes' er in en is knal roze. Na 2 slokjes was dit genoeg voor mij, niet erg lekker. Ook die avond zijn we uit geweest in de Tequila, wat mij opviel is dat er vergeleken met Nederland heel veel mannen dansen! En goed! Er werden zelf hele dance battles gehouden wat erg leuk was om te zien. In Paramaribo is er een probleem m.b.t. het kwik gehalte in het land. Dit wordt gebruikt om goud mee te zoeken, maar is ook heel schadelijk voor de gezondheid van de mensen. Om dit tegen te gaan is er een kwik run gehouden waarbij dit onderwerp onder de aandacht kwam en er is een zoektocht door de stad opgezet. Hier deden wij aan mee en liepen samen met een groep schoolkinderen in een no-kwik shirt al schreeuwend door de straten. No Kwik! Vervolgens zijn we gaan eten bij de Waag. Heerlijke gekruide kip met rijst. Weer een geslaagde avond!In huis was de stekker van de magnetron kapot, Jennifer kreeg eerst een stroomstoot voordat we naar de huisbaas gingen om te vragen of deze gemaakt kon worden. We vroegen ons af waarom hij voor klussen rondom het huis niet iemand inhuurt of de buurman vraagt. Daarop antwoordde hij: Als ik iemand anders laat komen om al die dingen te maken, wat moet mijn vrouw dan wel niet denken? Dan komt mijn buurman zo vaak over de vloer dat hij de volgende keer nog eens
bij mijn vrouw in bed ligt. Hij gaf aan dat de mannen alle klusjes rondom huis zelf doen. We moesten voor onze eerste stagedag schorten aan laten meten en deze samen met de pakken strijken voordat je naar stage toe gaat. Al doe je dat niet, kunnen ze je terug naar huis sturen omdat je er representatief er uit moet zien. We gingen op tijd te bed want om 7.00u moesten we vertrekken. In de nacht kregen we een mail dat we er om 7.00u moesten zijn! Dit lazen we pas in de ochtend dus er was lichte paniek in huis. Uiteindelijk na veel gehaast en heel hard fietsen zijn we daar op tijd aangekomen. De zuster waarmee we de afspraak hadden, kwam echter om 8.00u. Achteraf gezien hadden we dus niet zo hoeven te haasten maar je wilt toch een goede indruk achterlaten. We hebben de werkbegeleider ontmoet en een aantal Nederlandse en Belgische studenten die er al langer waren. Daar hoorden we al een aantal (negatieve) verhalen over het werk en het ziekenhuis. Ik ben op de afdeling Gynaecologie gekomen samen met mede student Anouk. We kregen een korte rondleiding over de afdeling. Wat mij direct opviel was dat het een oud maar mooi ziekenhuis is. Het bestaat uit meerdere gebouwen dus als je bijvoorbeeld een kweek weg moet brengen, moet je over de weg naar dat gebouw toe lopen. De materialen zijn heel ouderwets en je moest echt weer wennen om het zonder alle dure en geavanceerde hulpmiddelen te doen die je in Nederland wel hebt. Ze maken verschil tussen rijk en arm, zo heb je de klasse kamers. Dit zijn 2 persoonskamers met een tv, koelkast, eigen badkamer en airco. De arme mensen liggen met 9 personen op zaal, wel een ventilator maar weinig privacy. De gordijnen die het bed moeten afschermen zijn niet compleet, dus je moet er een extra scherm bij pakken. Ze zijn meestal heel strikt op de hygiëne. Alle bedden worden elke dag gesopt en bij de klasse kamers elke dag verschoond. Alle kamers hebben grote drempels, al wil je dus met een rolstoel of brancard naar binnen moet je eerst een drempel op/af. Ook heb je geen eigen patiënten zoals in Nederland. Een zuster doet de temperatuur opmeten en pols, de ander de bloeddruk, weer een ander sopt de bedden en wasbakken, de volgende doet de CAD zakken en een ander weer de wonden. Zo komen alle verpleegkundigen langs bij een patiënt. De hoofdzuster van die kamer rapporteert alles en draagt over. Ook zijn er gouden regels op de afdeling. Bij een handeling moet je eerst het nierbekkentje meebrengen en op de kamer leggen. Dit is voor afval/ gebruikte materialen. Uit de kamer gaan. Handen wassen. Dienblad desinfecteren, vervolgens een gaasje er op doen en dan pas de materialen. En nooit deze twee tegelijk een kamer in brengen. Vies en schoon moet apart. Zelfs de wasmanden worden op een gedesinfecteerd kruk of stoel gezet. Dit was de eerste paar dagen zeker wennen! De collega's zijn heel wisselend, de ene is hartelijk en de andere is kortaf. Nu moet ik gewoon nog even mijn plek in het team krijgen en dat kan nog wel een aantal weken duren. Waar ik vooral om moest lachen was toen het begon te regenen en de wind verkeerd stond. Terwijl je over de gang liep werd je nat geregend! Op 11 november vieren ze hier lichtjesdag, ook wel Sint maarten bij ons. Wij dachten dat er een groot feest zou zijn op het onafhankelijkheidsplein met vuurwerk. Wel veel knallen gehoord maar niets gezien helaas. Afgelopen weekend hebben we een trip gemaakt naar de Brownsberg en het Brocopondo meer. Daarbij zijn we eerst gaan abseilen, in totaal 7 banen waarbij we ook over een rivier heen gingen. We hebben gevist op Piranha"s met stukken kip als aas. Ook in hetzelfde water gezwommen alleen dan dichtbij de kant. We hebben een stam gezien die op een eiland wonen en zelfvoorzienend zijn. Zij hebben daar hun eigen hutten gebouwd en hebben een toilet die zij met regenwater doorspoelen. De zaterdag op zondag werd er Surinaams voor ons gekookt en hebben we met de groep geborreld en zijn gaan slapen in hangmatten. Begin van de avond zijn we in het donker door het bos gaan lopen op zoek naar dieren zoals slangen, salamanders maar er liepen ook jaguars rond! De volgende morgen zijn we de berg zelf op geweest, dit was een heel eind lopen. Hierbij zagen we verschillende vlinders en brulapen. Al met al, genoeg meegemaakt deze dagen en ben benieuwd naar wat er de volgende weken gaat komen!